Joshua de Roos (21)
Slotervaart, student bèta-gamma Universiteit van Amsterdam
Ik ben niet iedereen. Ik ben niet Eberhard, ik ben niet Abdelhak en ik ben jou niet. Ik ben maar één persoon, één student van 21 die zich graag inzet voor zijn omgeving. De afgelopen twee jaar heb ik dat al gedaan door maatschappelijk werk te doen bij VoorUit in Osdorp en Slotervaart. Maar nu wil ik me inzetten voor heel Amsterdam en graag jongerenburgemeester worden. Ik wil graag alle jongeren van Amsterdam vertegenwoordigen en me inzetten om hen de kansen en mogelijkheden te bieden die ze nodig hebben. Maar ik ben niet alle jongeren. Ik zal hen dus niet moeten vertegenwoordigen door wie ik ben maar door waar ik in geloof.
Ik geloof in toewijding, integriteit en samenwerking. Ik vind het belangrijk om zelf mijn doelen te stellen en daar hard voor te werken. Alleen zo kan ik namelijk mijn dromen en idealen waarmaken. Ik probeer alles wat ik doe daarom zo goed mogelijk en met zo veel mogelijk toewijding te doen. Maar ik probeer hierbij altijd eerlijk te zijn en dicht bij mezelf te blijven. Ik wijk niet snel af van mijn principes en vind daarom integriteit belangrijk. Als laatste geloof ik in samenwerking, niet alleen met gelijkgestemden. Het is fijn om alleen te luisteren naar de mensen waar je het mee eens bent en de rest buiten te sluiten. Maar dat werkt niet. Uiteindelijk leven we samen in dit land, deze stad, deze democratie. Dus als we een beter leven voor onszelf en onze kinderen willen, zullen we ook moeten samenwerken met mensen die anders doen en denken dan wij. Samen komen we verder.
Maar samen betekent alleen samen als iedereen mee kan doen. Daarom wil ik me als jongerenburgemeester inzetten voor de ontwikkeling van alle jongeren. Dit wil ik doen door bijvoorbeeld door initiatieven te steunen waardoor jongeren in contact komen met rolmodellen waar ze zich aan op kunnen trekken. Of door meer programma’s op te zetten waardoor jongeren van verschillende achtergronden elkaar meer ontmoeten. Of door me hard te maken voor meer betaalbare huisvesting. Zo komen jongeren individueel en samen verder.
Maar samenwerking betekent voor mij ook veel luisteren naar de jongeren. Daarom wil ik als eerste scholen, universiteiten en jongerenorganisaties bezoeken om te luisteren naar jongeren van allerlei achtergronden en afkomsten. Daarna wil ik hun zorgen, meningen en plannen uiten bij de gemeenteraad, onze nieuwe burgemeester en andere beleidsmakers van de stad. Ik denk dat mijn debatervaring als scholier en ervaringen als coördinator bij VoorUit hierbij zullen helpen. Zo hoop ik alle jongeren van Amsterdam te kunnen vertegenwoordigen.
Behalve luisteren wil ik jongeren echter ook activeren om hard te werken, deel te nemen aan onze democratie en hun idealen waar te maken.
We krijgen vaak weinig vertrouwen. Eerdere generaties noemen ons vaak denigrerend de ‘internetgeneratie’ en verwijten ons dat we lui zijn, geen normen en waarden hebben en geen problemen kennen. Onterecht, als je het mij vraagt. Natuurlijk is het waar dat we in een van de welvarendste periode van de geschiedenis zijn geboren en in een rijk land leven waar we niks te vrezen hebben. Maar ook onze generatie kent uitdagingen. Meer dan ooit voelen we de vrijheid maar ook de druk om ons leven en identiteit zelf vorm te geven. Meer dan ooit zijn we omgeven door mensen met andere culturen, achtergronden en afkomsten waar we vredig mee moeten leren leven. Meer dan ooit beseffen we dat de invloed van de mens op de aarde en haar klimaat rampzalige gevolgen kan hebben. Hoewel we het tot nu toe dus misschien makkelijk hebben gehad, gaan we het volgens mij moeilijk krijgen als we niet nadenken hoe we deze uitdagingen aan willen pakken. We moeten daarom met zijn allen bepalen hoe onze toekomst eruit moet zien.
Dat is het namelijk, onze toekomst. Niet die van onze ouders of grootouders, maar onze toekomst. Dus als we invloed willen hebben op hoe we later willen leven, dan moeten we als jongeren ook actief worden en onze stem laten horen. Als jongerenburgemeester zie ik het daarom als mijn missie jongeren na te laten denken over waar zij voor staan en hen duidelijk te maken dat het belangrijk is dat ze hun stem laten horen.
Ik hoop dat de Amsterdamse jongeren mij de kans gunnen deze stem te zijn. Dan zal ik met toewijding en integriteit proberen hen allemaal te vertegenwoordigen. Ik kan niet veranderen waar ik vandaan kom, wel waar ik heen ga. En ik hoop dat iedereen zich daarin kan herkennen. Samen met de andere jongeren wil ik namelijk naar een Amsterdam waarin iedereen bijdraagt en zorg draagt voor elkaar en de natuur. Een toekomstig Amsterdam waarin verschillen ons niet verscheuren maar versterken. Een heldhaftig, vastberaden en barmhartig Amsterdam.
